BUXUS SEMPERVIRENS
Γνωστό επίσης ως μπούξους ή Τσιμισίρι
Πατρίδα του πυξού είναι η Κεντρική Ευρώπη, η Β. Αφρική και ο Καύκασος. Μέχρι πριν μερικά χρόνια χρησίμευε κυρίως για φύτευση σε συστάδες, σαν διαχωριστικό. Σήμερα όμως χρησιμοποιείται και ως φυτό γλάστρας και τον συναντάμε συχνά στη βεράντα ή μπροστά από την είσοδο του σπιτιού. Είναι αειθαλής και σχετικά ανθεκτικός, αντέχει τον παγετό και είναι ευχαριστημένος, όπου κι αν τον τοποθετήσετε. Την άνοιξη λιπάνετέ τον μία φορά με λίπασμα που διαρκεί. Αντιπαθεί την υγρασία στις ρίζες του. Θέλει λοιπόν μέτριο πότισμα, μην τον αφήσετε όμως και να στεγνώσει. Για να διατηρήσει το ωραίο συμπαγές σχήμα του, πρέπει να τον ψαλιδίζετε τακτικά, καλύτερα τον Αύγουστο. Κλαδέψτε τα μεγαλύτερα φυτά μέχρι και 30 εκ., για να πετάξουν νέα κλωνάρια. Πολλαπλασιάζεται το καλοκαίρι με ημιξηλοποιημένα μοσχεύματα μήκους 10 εκ. περίπου.
Ο πυξός απειλείται συχνά από το μύκητα puccinia buxi, που εμφανίζεται κατά το φθινόπωρο με τη μορφή σκούρων καστανών κηλίδων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να κόψετε και να καταστρέψετε τα προσβεβλημένα φύλλα.
Είδη και ποικιλίες
Ο Buxus microphylla κατάγεται από την Ιαπωνία
Βuxus arborescens,
ενώ υπάρχουν και πολλές ποικιλίες, όπως Hand-worthiensisl, Elegantissimal, Suffruticosal, Glauca, Argento variegata, Aureo variegata
Οι επισκέπτες διαβάζουν εδώ για: πυξαρι, πυξαρι φροντιδα, πυξός, buxus fyto, κλαδεμα μπουξους, μπουξους φυτο, πυξαρι φυτεμα σε γλαστρα, πυξος η πυξαρι, πως πολλαπλασιάζονται τα πυξαρια.